Deel 3 – Zo, lekker aan het hamsteren?

Gepubliceerd door Eliane Reehuis op

Van lijden naar leiden

Deze blog vertelt het verhaal van een gezin, net zoals alle andere gezinnen. Ze krijgen tegenslagen te verwerken en vinden steeds hun kracht. Met dit verhaal willen ze anderen inspireren en steunen in het geloof dat wat er ook gebeurt: leef je leven!


“Zo lekker aan het hamsteren?”, roept de vrouw voor de Jumbo tegen de kinderen. “Aso’s”!, schreeuwt ze nog als genadeklap. Marianne stuurt een gefrustreerde app in onze vriendinnengroep. Ze is in bad gaan liggen, maar huilt van verontwaardiging dat mensen dit naar haar kinderen roepen.

Degene die dit riep wist natuurlijk niet wat er achter het beeld van twee pubers met een volle kar schuilt. Ze ging er vanuit dat deze kinderen aan zichzelf dachten. Ze weet niet dat dit gezin heel voorzichtig moet zijn met boodschappen doen, omdat Corona levensgevaarlijk is voor Sjoerd. Ze weet niet dat deze kinderen, sinds de uitbraak, met plastic handschoenen de Kruidvat inschieten voor hun ouders. Ze weet niet dat ze hebben geprobeerd om online te bestellen of een pick up te regelen, maar dat dit niet lukte door de mensen die wel aan het hamsteren zijn geslagen. Misschien leest ze dit uiteindelijk wel. Ik vermoed dat ze dan zich de ogen uit haar kop schaamt.

Ik had al een deel van deze blog geschreven, maar had weinig tijd om het af te ronden door alles wat er gebeurde rondom Corona. Deze app gaf mij een zetje omdat het precies was wat ik mistte in wat ik al had geschreven: de oordelen van mensen die niet weten waarover ze oordelen.

Eliane

Het kost mensen altijd wat tijd om aan een chronisch ziekteproces te wennen. Soms duurt het even voordat ze het kunnen zeggen en toegeven. Ik merk het in mijn groepen wel eens op dat iemand er ineens voor durft uit te komen dat er iets aan de hand is, bijvoorbeeld bij een burn-out maar ook bij zoiets heftigs als kanker. Dan zeggen ze: ” Ik durf eindelijk te zeggen dat ik ziek ben.”

Ben je ziek of heb je een ziekte? Dat is meestal mijn vervolgvraag. Want als je ziek BENT dan zit het als het ware opgesloten in jouw zelfbeeld, identiteit. Als je een ziekte hebt kan je hem ook niet hebben, je kunt dat stuk nog kwijtraken. Althans, de meesten van ons kunnen dat. Maar als de ziekte een blijvend verhaal wordt, dan is het een enorme uitdaging om je niet met het ziek ‘zijn’ te identificeren. Je merkt het wel aan mensen wanneer ze dat doen: ze gaan er helemaal in op.

Het gezicht van de ziekte

Ziekte heeft vele gezichten. Met het Corona virus associëren we nu al vrij gemakkelijk mondkapjes, mensen van Aziatische afkomst en de beelden van mensen in Italië die op hun buik op de intensive care aan de beademing liggen. In het geval van Sjoerd en Marianne zie je niet meteen dat ze ziek zijn. Voor Sjoerd begint dat nu te komen, omdat de krukken en een rolstoel nu eenmaal niet bij een ‘gezond’ beeld horen. Alleen zie je hem natuurlijk nu niet in de winkel! Nu waren Luuk en Bente het beeld waar de vrouw naar keek en ook over oordeelde.

Een spiegel

Met de mogelijk desastreuze gevolgen van het Corona virus krijgen wij als mensen een spiegel voor die ons confronteert met onze eigen sterfelijkheid en die van onze dierbaren. Er zijn geen medicijnen voor het Corona virus net zoals er geen medicijnen zijn voor de ziekte die Sjoerd heeft. Er blijven maar weinig mogelijkheden over. Het gezin van Sjoerd en Marianne kiest er bewust voor het leven te leven en te genieten van wat ze hebben. Misschien is dit wel een hoopvolle boodschap voor alle mensen die nu in angst en paniek leven. Het leven is een geschenk en geeft geen garanties.

Op ‘rolletjes’ naar buiten een paar dagen geleden

Vieren met taart

Ook met deze gebeurtenis vers in het geheugen past het gezin hun voornemen om te genieten toe. Met zijn ‘viertjes’ hebben ze ‘gevierd’ dat ze boodschappen hadden: met een lekker taartje!

Je kunt niet iedereen gelukkig maken, je bent geen taart 😉

Contact

Marianne is, naast haar baan als manager, ook coach bij Drijfveerkracht. Daarnaast heeft zij haar eigen praktijk in Afferden: Komma Ki to Succes.

Wil je contact met Marianne, dan kan je haar mailen


0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.