Ze kwam met haar moeder mee naar een NLP café deze week. Ik keek naar een fris, jong gezicht en ze had een modieus panterprint bloesje aan. Haar make-up was zorgvuldig opgebracht, zoals kenmerkend is voor meisjes begin 20. De meeste volwassenen hebben geen idee wat NLP eigenlijk is, ik denk dat ze het ook niet wist. Waarschijnlijk had ze niet vermoed dat ze later die avond op zoek zou gaan naar spinnen in de wei.

Aan de slag

Ik vraag iedereen wat ze komen halen die avond: kijken, ervaren, oefenen, alles kan. Ze vertelt dat ze bang is voor spinnen. Dit is een uitstekend onderwerp om met NLP aan te pakken. Met programmeren kan je dingen in het fobische brein wijzigen. Het is echter geen magisch trucje, dus leren de mensen in mijn opleidingen ook om het probleem zorgvuldig uit te vragen. En daar gaan ze mooi de kans voor krijgen deze avond. Ze wordt gekoppeld aan iemand die aan het oefenen voor haar examen twee dagen later. Samen met haar moeder en een oud-cursist gaan ze lekker naar buiten. Het was warm en er zaten veel mensen in de Youniversity, wat het nogal een ‘galmbak’ maakte. Ik verlies ze even uit het oog, want binnen vragen een aantal mensen mijn aandacht. Na een tijdje besluit ik naar buiten te lopen om eens te kijken hoe het daar gaat. Ze zit in een stoel tegenover haar coach-in-opleiding. Deze vertelt mij met trots dat ze met programmeren de angst van een rapportcijfer 10 naar een 4 heeft weten te brengen. Super goed gedaan!

Karteltje

Maar ik zou ik niet zijn, als ik niet zou voorstellen om er eens een spin bij te pakken en te kijken wat er dan gebeurd. Ik loop naar binnen en tot mijn vermaak zie ik door het raam vier vrouwen door de wei bij de struiken lopen op zoek naar spinnen. Wanneer ik weer naar buiten kom, hebben ze nog geen spin gevonden. Laat ik voorop stellen dat ik er zelf niet dol op ben maar voor het overwinnen van angsten heb ik veel over. Ik loop het woonhuis in, waar het huishouden tegen het einde van deze hectische periode ‘antiek’ te noemen is (lees: met een laagje stof). Een paar raggen in een hoekje bij het plafond zijn dan ook zo gevonden. En daar zit een klein spinnetje, een formaat dat ik nog wel aankan. Ik probeer het kleine kereltje te vangen, wat nog best een opgave is. We noemen hem voor het gemak maar even Kareltje. Hij is vliegensvlug en ik praat tegen hem alsof hij het zou kunnen horen: ‘Blijf nou hier, je moet iemand helpen!’ Uiteindelijk krijg ik hem te pakken, omdat ik hem aan een pootje vasthoud. Te zielig, dus ik maak ook maar meteen mijn excuses. Ik begin mijzelf te ontpoppen tot een ware spinnenfluisteraar, met Kareltje als onvrijwillige vrijwilliger.

De paniek slaat toe

Ik loop de wei in met de spin in mijn hand. Zodra ze dit doorkrijgt sprint de jonge dame naar een veilige 10 meter afstand. Ze is vol in de paniek en wil niet eens in de buurt komen. De oud-cursist is een echte dierenvriendin dus neemt Kareltje met liefde in haar handen, zodat ik de paniekerende cliënt kan gaan ondersteunen. Met mijn eerste poging krijg ik haar zover dat ze de spin wil komen bekijken. Ze is nog wel heel bang voor dat we hem los zouden laten. Maar Kareltje heeft ook recht op zijn vrijheid, dus doe ik nog een poging. Nu is ze bereid om er rustig bij te staan terwijl hij door het gras zich snel uit de voeten (of pootjes) maakt. Ze blijft nu steady op een rapportcijfer 4. Wat een mooie uitkomst is. En dan te bedenken dat ze eerst zo bang was dat ze thuis niet eens meer haar fiets wilde pakken in de schuur.

Een mooi bericht

De kers op de slagroom kwam een dag later. Ik krijg een Messenger bericht van moeder dat haar dochter die dag een spin te lijf ging. Wat een mooi resultaat.

Kareltje gaat nu een hulpgroepje starten voor spinnen die bang zijn voor meisjes…wordt vast een groot succes.

Dit verhaal deel ik met toestemming van de betrokkene Ik blog over de verhalen van mijn cliënten om anderen mee te geven dat ze niet de enige zijn met en in hun problemen. Ook hoop ik hiermee hoop te geven, dat het misschien onoverkomelijk lijkt, maar dat het dit niet is. Er is altijd hulp of een oplossing. Emoties zijn er alleen maar om je te helpen, niet om je te straffen. Zodra de les geleerd is, doven de emoties vanzelf uit.