De grote schoonmaak

Gepubliceerd door Eliane Reehuis op

De zon schijnt via het raam van de Youniversity op haar blonde haren. Ze is ongeveer van dezelfde leeftijd en zit in dezelfde levensfase als ikzelf: jonge kinderen. Haar werkgever stuurde haar naar mij. Waar ze aan wilde werken? Ze wilde meer vertrouwen in zichzelf. Ik had daar een heel ander idee over.

Een denker

Ze praat weloverwogen, net iets te. Ik hoor aan haar taalgebruik dat ze een ‘denker’ is. Als ik haar wat dingen vraag, geeft ze duidelijk antwoord. Dit is niet iemand die niet weet wat ze wil. Ik trek denkbeeldig een streep door onzekerheid. Ik wil de coaching een andere kant op sturen.

Controle

Tijdens het gesprek stuur ik voorzichtig richting de behoefte aan controle. Want er is een detail dat mijn triggert: ze heeft lichte dwangneigingen. Die krijgen bij haar vorm door poetsen en het huis steeds herinrichten. Zodra de spanning haar te veel wordt, slaat ze aan een de (grote) schoonmaak. In mijn interne bioscoop (ik ben een beelddenker) zie ik haar langs de oppervlakten van de kasten stoffen en de kaarsen weer netjes rechtzetten. Waarschijnlijk in even paren, want oneven klopt niet.

Loslaten

Loslaten gaat een dingetje worden. En toch wil haar daar brengen. Want, zeg nou eerlijk, als ze er achter gaat komen hoe ze de zaken onder controle kan houden, is ze toch echt de eerste mens die dat gaat lukken.

“Laat je me weten als het lukt, dan kunnen we het gaan inblikken en verkopen. Dan worden we samen echt rijk! ”

Ik gebruik het vaak als grapje, maar er schuilt een waarheid in. Het is een van de grootste illusies die wij als mensen koesteren: dat we de zaken onder controle kunnen houden.

Denken over het denken

Haar overmatige denken is slechts een poging om alles voor te kunnen zijn. Dat lukt natuurlijk niet en vervolgens ervaart ze spanning waar ze niets mee kan. Haar omgeving (en zij inmiddels zelf ook) ziet dat als onzekerheid. Ze kan zich er niet meer uitdenken. Vaak zie je dan dat mensen gaat overdenken waarom ze toch zoveel denken. En begint pas echt de ellende.

Hard werken

Ze zet haar schouders eronder. In plaats van dat ze dingen ‘dicht’ denkt, werken we aan denkpatronen die haar ondersteunen. De omslag vindt hij haar plaats en ze denkt bij uitdagende situaties “Ik kan er toch niets aan veranderen.” En zo langzaamaan begint een mooi proces te starten. Ze voelt zich beter.

De interne schoonmaak

Haar aanleg om schoon te maken en alles opnieuw in te richten verminderd nu ook. En in bioscoop in mijn hoofd zie ik dat ze aan de interne schoonmaak is begonnen. Ze stoft oude overtuigingen af en vervangt ze voor nieuwe. Er gaat een fris sopje door de bovenkamer. Het denken wordt meer gebruikt waar het voor bestemd is: werken en zaken oplossen. Ze oogt meer ontspannen. Is ze er nu? Nee, want ook de interne schoonmaak is iets wat je niet mag verwaarlozen. Ik ben in ieder geval blij dat ze met een ‘opgeruimd gevoel’ de coaching verlaat.


0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.