Wij krijgen allemaal een aantal levenswijsheden van onze ouders mee. Misschien heb je er al meteen één of twee in je hoofd, nu je dit zo leest. Ik hoor mijn vader nog zo zeggen: ‘regeren is vooruitdenken’ of ‘eerst kijken, dan denken, doen’! We krijgen ook bepaalde instellingen in het leven via onze cultuur mee. Wij Nederlanders zijn nuchtere types, harde werkers, die van ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’.
Of je je er nou van bewust bent of niet, deze wijsheden bepalen voor een groot deel hoe je reageert op een situatie en wat jij als waardevol beschouwt. En een van de meest beperkende wijsheden allertijden is toch wel
Geluk dat moet je verdienen (bijvoorbeeld door hard te werken)
Er zijn al heel wat cliënten en deelnemers van mijn opleidingen stukgelopen op de bovenstaande ‘wijsheid’, want
Het leven is nou eenmaal niet eerlijk. Harde werkers, eerlijke mensen, bescheiden mensen…ze worden er niet voor beloond dat ze dit doen (behalve misschien met een gevoel van zelfvoldoening).
Er zijn legio mensen die heel veel geluk hebben en er nooit ook maar iets voor hebben gedaan.
Laatst zat er een blije cliënt tegenover mij. In het coachtraject wilde zij haar zelfvertrouwen verbeteren. Ze zat ten tijde van de start op een rapportcijfer 3,5 en ze wilde naar een 7 toewerken. Hoeveel is het nu vroeg ik…ze dacht even na: ‘Eigenlijk is het nu vaak een 8.’ Ze was even stil en zei toen…’Eigenlijk wilde ik ook een 8, maar dat heb ik niet gezegd, want dan lijk ik zo hebberig.’ Ik vroeg haar of ze geloofd had dat ze na vijf bijeenkomsten op een 8 zou zitten, als ik haar dat van te voren had verteld? Nee, absoluut niet! Nee natuurlijk niet, want voor geluk moet je hard werken en dat is ook vaak een heeeeeeel lang proces.
Nou ben ik niet onbekend met mijn eigen zielenwendselen, ik heb ze regelmatig moeten onderzoeken voor mijn opleidingen in coaching. Maar ik schrik zelfs van hoe diep deze ‘wijsheid’ bij mij geïnstalleerd is. Het gaat mij goed….zo goed dat ik bang ben dat er iets gaat gebeuren….
Ik ben bijna thuis en rij met mijn auto de straat in, ik kijk naar mijn huis en ben zo dankbaar voor mijn gezin, relatie en bedrijf. Ik ben aan het genieten.. EN DAN… doemen er ineens allerlei noodscenario’s op in mijn hoofd. Dit kan niet goed blijven gaan, binnenkort zal er vast iets gebeuren. Ergens voelt het alsof ik geen recht heb op zoveel geluk, alsof ik iets zou moeten inleveren om daarvan te mogen genieten.
In plaats van de doemscenario’s nog enige ruimte te geven, draai ik het in mijn hoofd om:
Ik heb recht op al het geluk dat mij ten deel valt en ik zal er van genieten ook.
Dus als je me zoekt…ik ben ergens op de hoek van ‘Boulevard van genot’ en ‘Het optimistische laantje’, de hoofdweg ‘Verdiend geluk’ is gesloten wegens wegwerkzaamheden.
Verbluffend genoeg is een van de meest gelezen blogs er eentje die ik schreef over mijn persoonlijke ervaring met een lever detox. In de blog mijn lever mocht 28 dagen op vakantie, beschreef ik hoe Lees meer…
Ik begin alvast met een misschien niet zo’n populair standpunt: het zijn de vrouwen die hebben gezorgd voor het uithollen van het begrip vrouw. Of op zijn minst hebben we het zelf toegestaan en deden Lees meer…
Ik lig als een klein kind te huilen op de bank van de fysiotherapeut. Was het zo erg wat hij deed? Niet echt. Maar het maakte iets in mij wakker… De wijsheid van het lichaam Lees meer…
0 reacties